Appeltjes plukken - Reisverslag uit The Summit, Australië van Jasmijn Hoekman - WaarBenJij.nu Appeltjes plukken - Reisverslag uit The Summit, Australië van Jasmijn Hoekman - WaarBenJij.nu

Appeltjes plukken

Blijf op de hoogte en volg Jasmijn

27 Maart 2013 | Australië, The Summit

Een jobbb woohoooo !
Daarvoor moest ik wel helemaal naar de andere kant van Australië, maargoed.

Eerst even terug naar Bunbury, het was zelfs op het nieuws... iets met mensen met een ''Working Holiday Visa'' hebben het zwaar down under, duur én lastig om aan werk te komen. Vooral seasonal work is dit jaar lastig. Te maken met de onvoorspelbare wisselende weersomstandigheden, extreme hitte, regen, overstromingen, hitte, kou, etc, etc. Baleeeeeen!!

Ik zat elke dag met Silvie aan de tafel of op de bank met onze laptopjes en telefoon aan ons oor. Echt super toevallig dat Silvie precies hetzelfde als ik had, naar Bunbury gekomen om werk te vinden. Woensdag kwam de mevrouw van de receptie naar me toe of ik donderdag wilde werken. Ja tuurlijk! Ik moest even langs een restaurant en daar werd me gevraagd om een zwarte broek, zwarte schoenen, zwart shirt, ja? Ok mooi, morgen half12 hier, je gaat serveren bij paarden races... OK! Cool.

Zo gezegd zo gedaan, volgende dag weer naar dat restaurant en nam de kok Dave me mee naar de Bunbury races. Zag er vet netjes uit in mn zwarte panty, rokje, zwarte schoentjes en mooie zwarte blouse(die ik daar kreeg). Werd van de ene persoon naar de andere verwezen, ja we gaan dit en dat doen. Ik liep maar een beetje mensen achterna. Stond in een tent, super chique! Heel mooi aangekleed met zwart en grote rode strikken. Alle mensen zagen er ook super mooi uit, vrouwen in mooie jurken en hoeden en andere mooie hoofddingen. Overal geld op tafel, dikke mannen met snorren met een bulderlach ''oh this is what you get from me mate''. $$$$$
Deze mensen betaalden $300 om daar te zitten eten, en dan ook nog tickets kopen en op paarden wedden. Duur grapje dus.

Ik kreeg de opdracht (met alle andere serveersters) om langs de tafels te lopen en de mooi gevouwen servetten van de tafel te pakken en op de schoot van de mensen te leggen. JA ECHT HAHA. Daarna begonnen we met serveren van het voorgerecht. Ik deed maar een beetje de andere meisjes na, want er werd me niet echt wat verteld. Ok, met drie borden lopen, voor de eerste keer ging echt niet slecht, goed zelfs! Vanaf een tentje achter waar de chefs stonden moesten we het mee naar binnen (in de tent) nemen. Helaas regende het erg hard dus je moest ook nog soort van rennen/heel snel lopen anders werd het bord en het eten nat. Volgende hindernis; houten trapje, dat dus steeds natter en gladder werd, volgende hindernis de drukte! (300 man) Zoveel mensen op elkaar, dat je tussen iedereen door moest ''excuse me'' ''sorry'' ''pardon''. Elleboog tegen me aan, bijna struikelend over een naar achtergeschoven stoel. Gelukkig kreeg ik best veel complimenten van de gasten ''you're doing very well darling''. Vooral omdat ik er ook bij liep als een verzopen kat, met natte slierten haar langs mn gezicht van de regen haha! Toen het voorgerecht uitgeserveert was, konden we al weer bij andere tafels beginnen met opruimen, ok, m'n eerste keer borden opruimen, weer maar gewoon de andere meiden na doen. Ik was echt trots op mezelf hoe ik zo met al die borden heen en weer liep. Begon het nog leuk te vinden ook! Hoofdgerecht, weer opruimen, desert, en weer opruimen. Helaas bleven er wat hoofdgerechten én wat chocoladetoetjes over.. die moesten de serveersters maar opeten. LEKKERRRR! Om half5 waren we klaar, en werd ik weer terug naar het hostel gebracht(in die 5 uurtjes werken had ik evenveel verdiend als 12 uur werken in Nederland).

Dat was echt een ervaring, leuk om een keer mee te maken!

De volgende dag werd Silvie gebeld door een working hostel in Queensland. Er was werk! Maarja, twijfels, helemaal in Queensland! Dat is gewoon weer de andere kant van Australië. We hebben er samen nog een aantal dagen over nagedacht. En maar besloten dat te doen. Alles al afgegaan in Western Australia, en daar is het niet te vinden, dus of een ticket naar syndey en dan naar huis of een ticket naar Brisbane, dan is de keus toch wel weer makkelijk; in Aussie blijven!! Ticket geboekt naar Brisbane! En natuurlijk de dag na dat ik mijn ticket geboekt had zei het meisje uit mn kamer die bij de Subway werkt(had ik ook gesolliciteerd) dat haar baas vroeg of ik nog in Bunbury was en bleef. Ik kon daar namelijk werken want die meiden uit m'n kamer gingen er weg!!!
Toen we eenmaal besloten hadden dat we naar Queensland gingen, en dus een job hadden konden we even relaxen en nog genieten van West Australië. Rond gelopen langs het strand en nog een keer de zon in de zee zien zakken.

Zondag avond 6 uur begon m'n 11uur durende drama reis. (Silvie en ik hadden niet dezelfde gevlucht, zij had al vluchten geboekt van te voren en deze dus omgezet naar Brisbane op maandag). Ik moest eerst lopen naar Bubury bus station, toen 3uur in de bus naar Perth Airport, daarna 4 uur wachten, 4,5 uur vliegen, weer 40 minuten wachten, 30 minuten met de bus, lopen, en in het hostel 4 uur wachten tot ik kon checken.. !!! En weer een tijdsverschil, 7.30 aankomen in Brisbane terwijl het voor m'n gevoel nog 5.30 was. Ben nou al zovaak van tijd veranderd, maar het went niet. Toen ik eindelijk ingecheckt was ben ik op bed in slaap gevallen. Savonds kon ik natuurlijk niet slapen, lekker filmpje gekeken en gewacht tot Silvie kwam om 2uur. En toen gaan slapen.Volgende dag namen we de bus van Brisbane naar ''The Summit''. Na een 4uur durende busreis afgezet bij het hostel in the middle of nowhere. Maar ontzettend leuk, rustig en schoon. 3Broers en de vrouw van een broer runnen het hostel, super leuke en grappige mensen. Ze organiseren ook veel leuke dingen. Chille kleine kamers, heb maar 2 kamergenoten (2 finse meiden, en 1 daarvan herkende me! Ze herkende me broek en m'n backpack, we zaten bij elkaar in het vliegtuig 11 september van Amsterdam naar Hong Kong, das toch toevallig!!) en een kastje waar mn kleren in kunnen yey! Verder een ruimte met een grote loungebank (waar je met 15man naast elkaar kan) met flatscreen aan de muur, hier zitten we bijna elka avond films te kijken. In een aparte schuur is een grote keuken en veel tafels en stoelen. In het hostel zijn 57 mensen, erg gezellig allemaal. Volgens mij 42(!) duitsers, 3 finnen, 3 engelsen, 6 aziaten, iemand uit estland en dan Silvie en ik. Bijna iedereeen werkt bij de zelfde boer.

Donderdag om kwartvoor8 werden Silvie, 2 nieuwe duitse meisjes en ik naar de farm gebracht. De baas gaf ons een training, moesten van alles tekenen over veiligheid etc. etc. Daarna leren hoe je moet plukken. En toen om half12 begonnen we met plukken! Vond het helemaal leuk. Had er vrijdag helemaal zin in. Zaterdag al minder haha. Het zwaar werk, en vooral hard werken(om zoveel mogelijk ''bins'' vol te krijgen). Je werkt in tweetallen, ik dus met Silvie. Sochtends half7 brengen de een van de broers en vrouw iederen met 2 bussen naar de verschillende farms. Dan lopen we naar onze tractor(iedereen heeft een eige), doen onze pickingbag om, Silvie op de tractor en ik achterop de trailer (trailer met 3 lege kratten) rijden we naar onze ''row'' en klimmen we de boom in om appels te plukken. De appels doe je in je pickingbag(ziet er een beetje uit als een kangoeroe zo met die buidel om) en wanneer die vol is doe je die in de bak. Deze pickingbag hangt met soort autogordels om je nek, die snijden dus lekker als er 110 appels in zitten, dan loop ik dus alsof ik hoogzwanger ben van een vierling naar de bak, damn wat een appels! Heb dus geteld dat er 110 appels in een pickingbag gaan, en zo'n 3000 appels in één bin! We doen er op een dag 6 of 7 … Kan je nagaan hoeveel appeltjes wij van die bomen plukken. (6 dagen per week) Vandaag al een record, 8!! ;D

Soms klim ik wel 4 meter hoog de boom in op de ladder, vond het in het begin niks maar vind het nu zelfs wel leuk. Zo zijn we dan van 7 tot 5 bezig, we mogen zelf weten hoe vaak en hoelang we pauze houden en hoe snel we werken. Omdat we per bin betaald worden. Dit is wel een fijn en relaxed, maar eigenlijk houden we niet lang pauze en werken we hard door omdat we zoveel mogelijk bins vol willen hebben.

Tijdens het plukken pak je afentoe vol in een rotte appel -niet lekker. Of schrik ik me rot van een spin, of van een boomkikker- IHLLL! of grijp ik in een slak. En zie ook nog wel is een rups. -niet leuk aan appels plukken.

Zaterdag kwam de baas langs om te kijken hoe het bij ons ging. Hij was niet tevreden, we lieten de steeltjes hangen in de boom, we waren ''plukkers'' ipv ''pickers''. En dat was niet goed. ''here look at this and this and this, this is enough to fire you!'' oops.. Vanaf toen trokken we de appels niet meer van de boom maar knikte we ze netjes van de boom zodat het steeltje mee kwam.

Zaterdag avond was ik he-le-maal gesloopt. Super last van mn nek en rug. Die pickingbag die je om hebt wordt zo zwaar door al die appels, die banden snijden dan ook nog zo lekker in mn nek. En dat na 2,5 dag. Ik ben benieuwd hoe ik me as zaterdag voel, na 60 uur werken !

Om 7 uur savonds lagen Silvie en ik op de bank, klaar om in slaap te vallen. Tot we zagen dat ze buiten van alles aan het organiseren waren. We hebben de hele avond met zijn alle buiten gezeten bij een super groot vuur, met marshmallows en gratis wijn. Echt super leuk, wat het hostel allemaal organiseert. En het is leuk dat iedereen elkaar kent, en leuk met elkaar omgaat en iedereen ''in het zelfde schuitje zit''. De broers spelen in een band en kwamen aan met dikke speakers, en gingen gitaar voor ons spelen en zingen. Echt heel tof.

Voor de rest organiseren ze nog veel meer hier, op donderdagavond om half7 brengen ze ons naar de supermarkt, dit is 20minuten rijden. 1X IN DE WEEK! Dus alles plannen van te voren wat we gaan eten. Misschien dat we daardoor echt super goed koken, we hebben afgelopen week echt lekker gekookt voor ons zelf. (zondag zelfs hutspot gemaakt!)Maargoed wat een gestress met zn alle door die supermarkt en daarna weer in het hostel om al die plastic tassen in die koelkasten en vriezers te krijgen.

Op vrijdagavond komen we met zijn alle in de keuken bij elkaar voor een ''meeting''. Dingen bespreken die we leuk zouden vinden, en wat we het komend weekend gaan doen, bonfire, pubcrawl, national park, shopping day etc etc. Zondagochtend half 11 pannekoeken met ijs en chocola!! Maandag is het pizza dag, dinsdag een free bbq en donderdag sochtends om 6 uur hot chocolate !

Nou, ik ga zo lekker eten maken. Alweer op de helft van de werkweek whoeeeii! Dagen gaan best snel, 60 uur in de week is wel slopend hoor! Ben nu al helemaal kapot. Ben benieuwd hoelang ik dit vol hou haha!

Oja, hoorde vandaag dat het dit weekend pasen is,
dus fijn paasweekend allemaal ! Geniet van het paasbrood met roomboter – ahh dat ga ik missen.

Lieeeeeefde,
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Jasmijn

  • 27 Maart 2013 - 13:46

    Jacqueline:

    Hey lieverd,

    Wat een geweldig verhaal weer! Weer stukjes wat ik helemaal voor me zie en zit te lachen!
    Ik ben blij dat je het weer zo naar je zin hebt, het was even een beetje moeilijk toen je geen werk kon vinden maar gelukkig geniet je nu weer helemaal! Zelfs het harde werken vind je dus leuk! Het lijkt me wel echt zwaar! Het is maar goed dat je er niet voor hebt gekozen om naar huis te komen want het is hier nog steeds berekoud en er zit nog niet echt veel verbetering in! Als het ff tegenzit moeten ze zelfs eieren zoeken in de sneeuw haha!
    Nou wijffie succes met het zware werk en geniet van alle leuke dingen daar zo met elkaar!
    Hele dikke knuffel! Xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 27 Maart 2013 - 15:46

    Naomi:

    Hoi Jasmijn,

    We houden wel een stukje paasbrood voor je over!
    Wat heb jij veel appels geplukt, 24.000 op 1 dag.?
    Dat vind ik heeeeeel veeeeeel.

    Kusjes Naomi

  • 27 Maart 2013 - 15:54

    Pauline:

    Lieve Jasmijn,

    Dat is nog eens werken. Wat zullen ze bij de Lidl opkijken, als je daar weer gaat werken. Gewoon maar doorgaan en bijna geen pauzes.
    Gelukkig dat het in het hostel zo leuk is, dan heb je tenminste iets leuks om naar uit te kijken, als alles zeer doet en je bijna weer gaat bevallen van een vierling!
    Geweldige ervaring bij de paardenraces. Zie je er zo netjes uit, word je uiteindelijk een verzopen katje.
    Zijn die appels eigenlijk voor Australie, of is er ook een kans, dat wij ze hier in Nl, kunnen kopen.

    Wordt daar ook nog iets aan pasen gedaan?

    Succes met het picken van appels.

    Heel veel liefs, Pauline

  • 27 Maart 2013 - 16:34

    Maurice:

    He meis, wat ben ik ontzettend blij dat je weer werk heb gevonden, was al spandoeken aan het maken voor actie help Jasmijn aussie door.

    Succes met je appels en als ik een appell zie zonder steel zal ik aan je denken.

    Xxx

  • 28 Maart 2013 - 10:48

    Tessa:

    LieveLieveLieve Jas:)

    Heerlijk dat je weer werk hebt! Dat zal je een goed gevoel geven! Beeetje jammer dat je baas zn chagerijn is... Had die ook wel even aardig kunnen zeggen, maar was hij later wel blij met je??? En dat serveren jas, ik wist wel dat je het in je had:p leuk hoor! Wel n beetje sneu, heb je je zo mooi opgetut, sta je daar in de regen.... Maar jij kan alles dus dat overleef je ook nog wel!
    Hier inderdaad bijna pasen, je bent de matzes nog vergetrn! Jummmmm! Ik vind Naomi's idee wel goed, we bewaren wel wat voor je:)
    Nou lief, dikke kus en tot je volgende blog!
    Xxxx tessa

  • 28 Maart 2013 - 13:53

    Opa En Oma Blankwater:

    Lieve lieve Jas

    Jeeee wat een verhaal weer hetis genieten om het te lezen. En wat betreft die vierling zijn ze schattig hebben ze appelwangetjes haha. Het is wel hard werken he, maar je weet waar je het voor doet.En als jullie daar ook pasen vieren heb je misschien wel extra vrije dag.
    Maaaaar als het werk gedaan is, heb je het best gezellig he.
    Wel leuk dat je samen met Silvie appels plukt, want jullie zijn de enige 2 nederlanders, anders had je het plukken met een buitenlandse moeten doen he.
    Het is hier nog koud en winderig en ze voorspellen weer wat sneeuw met de paas
    Nou meissie geniet!!!!!!!!!!!!!!!!van je appels plukken (voel je je niet een beetje Karel Appel haha)en maar weer tot je volgende blog
    Dikke knuffel en heel veel XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXvan Opa en Oma

  • 30 Maart 2013 - 14:30

    Monique :

    Lieve Jasmijn,

    He,he....eindelijk weer bericht van mij. Ik liep een beetje achter met jouw verhalen. Laptop stuk!@#$%^&*!
    Meis wat weet jij wat werken is! Zwaar hoor, maar ontzettend fijn DAT je werk hebt...anders zat je misschien wel in het koude Nederland. Niet dat wij je weer willen zien hoor, maar daar in het verre maak je nog eens wat mee..haha. Valt mee toch!?! Blijf een beetje jaloers op je hoor. Lieve Jas blijf genieten.

    Knuf van Monique

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jasmijn

Actief sinds 20 Aug. 2012
Verslag gelezen: 868
Totaal aantal bezoekers 18804

Voorgaande reizen:

11 September 2012 - 30 November -0001

Backpacking in Australia!

Landen bezocht: